Okul öncesi çocuğumun eve odun dumanı kokusuyla geldiği ve bana “bıçak becerileri” üzerinde çalıştığını söylediği gün başımın belada olduğunu biliyordum. 

İkiz kardeşleri ikinci yaş günleri için testere istediklerinde Rubicon’u aştığımı fark ettim..Tesadüfen bir Viking annesi oldum. Böyle olmaması gerekiyordu. Londra’dan Danimarka’ya taşındım, tasasız ve çocuksuzdum ama sadece bir yıl kalmayı planlamama rağmen on yıl ve üç çocuktan sonra hâlâ buradayım.

 İskandinav çocukları bazı şeyleri farklı yapıyorlar..

Farklı yiyorlar, farklı öğreniyorlar, oynuyorlar, giyiniyorlar, hatta farklı uyuyorlar; bebekler sıfırın altındaki sıcaklıklarda dışarıda bebek arabalarında kestirmeye bırakılıyor. Şarkı söylerler, kavga ederler, tırmanırlar, düşerler ve tekrar kalkarlar..

Havanın berbat olmasına rağmen ( Ekim’den Mart’a kadar Mordor’dan bahsediyoruz) günde saatlerce doğadalar .

İskandinavlar nadiren mutlu-şanslı kişiler olarak karşımıza çıkıyor; “planlanmış eğlenceyi” kendiliğindenliğe yaklaşan herhangi bir şeye tercih ediyorlar. Ve yine de…

Kuzey ülkeleri, küresel olarak en yüksek refah oranlarıyla mutluluk, eğitim ve eşitlik açısından Unicef ​​sıralamasında düzenli olarak üst sıralarda yer alıyor..

Ebeveynliğin bazı yönleri nerede olursanız olun uygulanabilir, diğerleri ise ilham kaynağı olabilir.

İşte bir Viking’in nasıl yetiştirileceğine dair öğrendiğim birkaç şey.

♦Her gün, her şekilde oynayın

Kuzey ülkelerinde oyun o kadar büyük ki, ona iki kez isim verdiler. Danca, Fince, İsveççe, İzlandaca ve Norveççe’deki “oyun” fiil biçimleri özellikle eğlenceli, yapılandırılmamış ve özünde motive edilmiş faaliyetlere atıfta bulunur.

Ancak spor yapıyorsanız, masa oyunu oynuyorsanız veya bir müzik enstrümanı oynuyorsanız, Danca ve Norveççe’de dökülme, İsveççe’de spela , İzlandaca’da spila ve Fince’de pelata kullanırsınız . 

 –     Queen Maud University College Norveç’ten Profesör Ellen Beate Hansen Sandseter:

“Çocukları doğumdan itibaren takip eden araştırmalar, yükseklik korkusu olanların ağaca tırmanan, düşen ve bacağını kıranlarda olmadığını, ağaca hiç tırmanmayanlarda olduğunu gösteriyor. .”

Oyun dövüşü, çocuğun gelişiminin, işbirliğini, güveni ve uygun muhakemeyi öğretmesinin bir diğer önemli parçasıdır.

–    Danimarkalı bir anne bana “Çocukların bazen kavga etmesine izin vermelisiniz” diyor.

 “Çatışma yaşamaları, bunu çözüp çözemeyeceklerini ve barış masasına varabileceklerini görmeleri” gerekiyor. Kısa vadede korkutucu, uzun vadede faydalı (ya da bana öyle söylendi).

♦Çocuklara ne düşüneceklerini değil, nasıl düşüneceklerini öğretin

Vikingler altı yaşına kadar (Finlandiya’da yedi) okula başlamıyor. 

11 yaşına kadar kısa günlerle, not, sınav veya ev ödevi olmadan rahatlıyorlar.

   – Cambridge Üniversitesi Eğitim Fakültesi’nden Sabilah Eboo Alwani bunun iyi bir şey olduğunu düşünüyor çünkü:

  -“Birçok ödevin erken başlaması Gelişimsel açıdan kaliteli zamanı aşındırıyor.”

–    Louise Lingaard:

”Danimarka sistemi ilgi alanlarına göre öğretime dayalıdır .. Onlara sadece sınavları geçmek değil, düşünmeyi de öğretiyorlar”

Çocuklar altı yaşından itibaren okul rutininin topluluk önünde konuşma bölümüyle kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenirken, okuma daha sonra, yani sekiz civarında gelir. 15 yaşına gelindiğinde İskandinav ülkeleri OECD ortalamasının üzerinde yer alırken,

Finlandiya genel olarak Birleşik Krallık ve ABD’nin önünde yer alıyor. Buradaki ders, farklı eğitim sistemlerinden bağımsız olarak, çocuğun kendi ilgi alanlarını geliştirmesine ve kendi hızında okumasına izin vermektir. Araştırmalar, çocuklara çok erken yaşta okumaları için baskı yapmanın strese yol açtığını ve daha sonraki okuyucuların erken yaştakileri kolaylıkla yakaladığını, hatta geride bıraktığını gösteriyor.

♦Kötü hava diye bir şey yoktur

Tüm uluslardan İskandinavların bu mantrada farklılıkları vardır ve araştırmalar, açık havada vakit geçirmenin işbirliğini geliştirdiğini, stresi azalttığını, konsantrasyona yardımcı olduğunu ve düşük başarılı ve yüksek başarılı çocuklar arasındaki farkları eşitlediğini göstermektedir..

Ancak yine de Birleşik Krallık’taki çocukların dörtte üçü hapishane mahkumlarına göre dışarıda daha az vakit geçiriyor .

Norveç’te friluftsliv – veya “serbest hava hayatı” – laik bir dine benziyor ve birçok İsveçli Cumartesi günü “doğa okuluna” gidiyor..

  -İskandinavlar çocukluktan itibaren Stanford Üniversitesi sosyal psikoloğu Kari Leibowitz’in “olumlu kış zihniyeti” dediği  şeyi geliştiriyor . Parçayı giymeyi öğrenmek çok önemlidir.

 –   Leibowitz:

“Dünyanın pek çok yerinde hava soğuk olduğunda insanlar dışarı çıkarken hala normal giyiniyor, sonra neden rahatsız olduklarını merak ediyorlar” diyor.

Çocuklarımın artık kar kıyafetleri, yağmur kıyafetleri, “rüzgar kıyafetleri”, kar maskeleri, termal iç çamaşırları, eldivenleri, su geçirmez eldivenli “kabukları”, kar botları ve yağmur botları var. Daha kışa uygun kıyafetler giyerek olumlu bir zihniyet geliştirin ve unutmayın, yanlış hava diye bir şey yoktur, yalnızca yanlış kıyafet vardır.

♦Her resmin buzdolabına konması gerekmez

Pek çok kültür, sürekli övgünün öz saygının gelişimini arttırdığı fikrini benimserken, Danimarkalılar bunu yapmıyor.

    -Vikingler, aşırı övgünün egoların şişmesine ve benlik duygusunun zayıf olmasına yol açtığına inanıyor.

Bu, herkesin değerli olduğu fikrini aşılıyor çünkü. “Çocuklar ‘Şuna bakın!’ dediğinde Danimarkalı aile terapisti Sofie Münster , bu onların dikkatimizi çekmenin bir yolu olduğunu söylüyor .

   -“Aslında övgü istemiyorlar. Bu yüzden onlara olayları kendileri için değerlendirmeyi öğretmek daha iyidir, aksi takdirde hayatlarını dışarıdan onay arayarak geçirirler.”

 –     Bir arkadaşımın söylediği gibi:

“Annemle babamın yaptığım bir şeyin iyi olduğunu düşünüp düşünmediğini asla bilemezdim ama aynı zamanda önemli de değildi. Beni sevdiklerini sanıyordum. Başarıya dayalı değil, olduğu gibi kabul edildi. Danimarkalılar övgünün yerine ilgiyi koyuyor ve “Bunu nasıl yaptın?” diye soruyorlar. veya “Bana daha fazlasını anlat.”

–   Münster:

“Bu, çocuklara ‘sonuçlarına’ değil, onlara önem verdiğimizi gösteriyor” diyor.

Daha az olumlu övgünün yanı sıra, daha az olumsuz yargı da olma eğilimindedir. Yeni yürümeye başlayan çocuklar İngilizce konuşulan ülkelerde özerkliklerini keşfettiklerinde “korkunç ikili” olarak sınıflandırılırlar.

Ancak Danca’da bu, “sınır yaşı” olarak bilinir çünkü sınırları zorlamak “korkunç” değil normaldir.

♦Birlikte şarkı söylemek toplum için iyidir

Danimarkalılar şarkı söylemeyi çok seviyorlar ve birçok okulda hâlâ her sabah grup halinde şarkı söyleniyor; bu şarkıların stresi azaltan bağlanma hormonu oksitosini salgıladığı kanıtlanıyor, birlikte nefes almanın eşzamanlılığı ise bağlılık hissi yaratıyor.

 Aarhus Üniversitesi’nden araştırmacılar şarkı söylemenin topluluk ve sosyal uyum duygularını güçlendirdiğini buldu.

 Pandemi sırasında Danimarkalı koro şefi Phillip Faber , morali artırmak için BBC’nin Danimarka’daki eşdeğerinde günlük şarkılar söyledi. 

–    Faber:

“Birçok kişi ‘grup şarkı söylemeyi’ ‘kulağa hoş gelen korolarla’ karıştırıyor, ancak önemli olan sonuçtan ziyade deneyimdir. Her şeyin ‘ben ben ben’ olduğu bir dünyada birlikte şarkı söylemek yıldızlı bir gece gibidir. Kendinizi küçük ve önemsiz hissediyorsunuz ama aynı zamanda yalnız da değilsiniz ve sanki oraya aitmişsiniz gibi. Bu dünyadaki en güzel duygu.”

Grup halinde şarkı söyleyerek ortadan kaybolmak, bize herkesin eşit olduğu ve gösterişin hoş karşılanmadığı Danimarka yaşamını yönettiği söylenen Jante Yasasını getiren ulus için mükemmel bir toplumsal arayıştır . Kulağa hoş gelmesi gerekmiyor; sadece iyi hissettirmesi gerekiyor.

♦Aile yemekleri kutsaldır

♦Ailenin birçok biçimde ortaya çıktığını kabul edin

Danimarka’da 37 farklı aile birimi türü bulunurken , İsveç, Norveç ve İzlanda’da evlilik dışı doğumların sayısı evlilik içi doğumlardan daha fazladır; İzlanda’daki bebeklerin %67’si evlilik dışı doğar. 

   -ABD ve Birleşik Krallık’ta bu aile oluşumları daha kötü durumda olmakla ilişkilendiriliyor ve damgalanabiliyor, ancak Kuzey ülkelerinde bunlar benimseniyor.

  -Eski Finlandiya başbakanı Sanna Marin iki kadın ebeveyn tarafından büyütülürken, Danimarka başbakanı Mette Frederiksen iki çocuk annesi olarak iktidara geldi.

Bir aile nasıl oluşursa oluşsun, her ailenin farklı olduğu ancak kendi güçlü ve kusurlarıyla eşit olduğu konusunda geniş bir kabul vardır ve çocuklar bunu küçük yaşlardan itibaren öğrenirler…