🔵 DEPRESYONUM AİLEMİ VE ARKADAŞLARIMI NASIL ETKİLEDİ?
12 ya da 13 yaşında olduğumu ve işim olmayan bir şey için haklı olarak cezalandırıldığımı ve babama “Her şeyden nefret ediyorum” dediğimi hatırlıyorum. Kabul ediyorum, ergenlik çağındaki çocuğum veya çocuğum bana böyle bir şey söyleseydi, onun gibi odadan çıkıp gitmemek için hemen bir terapistle randevu alırdım.
Bunu yapmadığım için ailemi suçlamıyorum; Babam eski kafalıydı ve kendi iyiliği için fazla İrlandalıydı. Annem onu ne zaman görsem ya da onunla konuşsam bir mal senedi sattı, yani bu onun hatası ya da yaptığı değildi. İkisi de ellerinden gelenin en iyisini yaptılar ve olması gerektiği gibi oldu, eğer böyle bir şey varsa.
Sadece benim değil, depresyonun ailemi her iki taraftan da düzeltilemeyen veya geri alınamayan acı verici şekillerde etkilediği söylenebilir. Her iki taraftan da üyelerimizi intihar nedeniyle kaybettik. Ve tıbbi çizelgeleri önümde olmasa da, verdikleri kararı vermeden önce yıllarca sessizce acı çektiklerini bilmek zorunda değilim. Geri dönüşü olmayan.
Açık konuşalım: Burada veya başka bir yerde kimseyi suçlamıyor olsam da, depresyonumun ailemi veya arkadaşlarımı nasıl etkilediği konusunda hiçbir suçluluk taşımıyorum. Genetiktir, görünmezdir ve ölümcüldür. Depresyonum ailemi ve arkadaşlarımı, onlarınki beni etkilediği gibi etkiledi. Depresyon söz konusu olduğunda doğaya karşı yetiştirme ise, ikisi bir araya geldi ve arkadaşlarıma, aileme ve bana karşı komplo kurdu. Ben de böyle hissediyorum.
Anlamadığın türden bir acıyla yatakta yatmam hayatını olumsuz etkiliyorsa, buna ne yazık ki diyorum. Bunun benim gerçekliğim olmamasını veya muhtemelen hayatımın geri kalanında birlikte yaşamak, katlanmak ve yönetmek zorunda kalacağım bir şey olmamasını açıkça dilesem de, muhtemelen öyle.
Yani bir veya iki doğum günü partisini kaçırdıysam, özür dilerim, sanırım. Hakkında hiçbir şey bilmediğin ya da çok iyi bildiğin bir iblisle savaşmakla meşguldüm. Her iki durumda da, keşke böyle olmasaydı.
Depresyon genellikle kaygıyı da beraberinde getirir ve her ikisi de en kötü türden patolojik yalancılardır. Size asla kibar veya hoş laflar söylemezler. Bunun yerine, beyninize ve varlığınıza en kötü düşünce ve duyguları nazikçe fısıldarlar. Olumlu bir şey düşünüyorsun; tam tersinin doğru olduğunu söyler.
Depresyon tahmin edilebileceği gibi trajik ve acı vericidir, sadece ondan muzdarip olanlar için değil, onların sevdikleri için de. Bu gerçek için özür dilemeyecek olsam da, keşke böyle olmasaydı diyeceğim ve yolculuğum boyunca beni anlayan ve anlayan ve empati gösterenlere teşekkür ederim.
Depresyon ve majör depresif bozukluklar olan karanlıktan muzdarip olanların ailelerine ve arkadaşlarına söyleyebileceğim tek şey, sizin ve onlar için hissettiğim. Ama sizin anlamak isteyebileceğinizden daha fazla ihtiyaç duyulan şey, onlar için hissetmenize ihtiyaç duymalarıdır.
RUH SAĞLIĞI VE DEPRESYONUN ARKASINDAKİ STİGMAYI KIRMAK [ T I K L A Y I N I Z ]
