-Benim göremediğim şeyleri fark ettiği için ona sonsuza kadar minnettarım. Sorumluluklarımı yerine getiriyor olabilirdim ama daha uzun süre devam edemezdim.

  -O zaman, en kötü tükenmişlik hissinden kurtuldum ama bu durum periyodik olarak yeniden yüzeye çıkmaya devam ediyor. Genellikle bunu başka bir meşgul zaman olarak kabul ediyorum ve kendimi “tek çıkış yolu geçmektir” gibi mantralarla teşvik ediyorum.

Ancak 2020’nin sonlarında toplam geçiş ücreti çarptı ve altı ay boyunca neredeyse gece gündüz çalıştıktan sonra cümlemin ortasında bilgisayarımın başında bozuldum .

  -O acımasız durağa geldikten sonra hayatımı değiştirdim. Birkaç aylığına ailemin yanında kalmaya gittim ve çalışma saatlerime bazı parametreler koymak için kısa süreli, vardiya bazlı bir sözleşmeyle çalıştım. Daha sonra daha yavaş bir tempo için daha küçük bir şehre taşındım.

O zamandan beri, çoğunlukla tükenmişliği uzak tutmayı başardım. Arada bir, bir işi çok fazla üstleneceğim, diğer sorumluluklar da üstüne birikecek ve kendimi tekrar uçurumun eşiğinde bulacağım.

İlk tükenmişlik deneyimimden on iki yıl sonra, döngü acımasızca öngörülebilir hale geldi.

   -Arkadaşlarımın birçoğu ya aşırı çalışma ve bunalma döneminden sonra toparlanıyor ya da bir sonraki dönemin eşiğinde görünüyor. Yakın zamanda yaklaşan bir terfi hakkında sert bir şekilde “Sanırım içimde bir tükenmişlik daha var” dedi.

Bu sadece modern yaşamın doğası mı: Boğulma nöbetleri arasında başımızı suyun üstünde tutmak için elimizden gelenin en iyisini yapmak mı? Yoksa bu döngüyü tamamen kırmak mümkün mü?

Kandi Wiens öyle olduğunu söylüyor. Şu anda Pennsylvania Üniversitesi’nde tıp eğitimi yüksek lisans programının kıdemli üyesi olarak, kendi kapsamlı deneyiminin ardından tükenmişliğin çözümlerini incelemek üzere kazançlı danışmanlık kariyerinden ayrıldı.

    -Wiens, ilk kitabı Burnout Immunity’de artan bunalımın işaretlerini nasıl öğreneceğini ve döngüyü tamamen nasıl kıracağını paylaşıyor.

–    Kandi Wiens:

 “Bu, başarı tanımınızın ne olduğu ve bu tanımın nereden geldiği konusunda kendinize karşı net olmanız ve ardından buna meydan okumanız ile ilgili” diyor. “Hayatımın geri kalanını buna göre yaşamak istediğim tanım bu mu?”

Wiens, ailesinde akıl hastalığı ve alkolizm geçmişi olan Montana kırsalında yoksulluk içinde büyüdü. Ailesinde üniversiteye giden ilk kişi oldu ve üç işte çalışarak geçimini sağladı.

Wiens’in bu kadar yüksek bir seviyeye ulaşmanın verdiği neşe, dışarıdan onaylanma ve yoksulluğa geri dönme korkusuyla birleşerek köklü bir çalışma ahlakı yarattı. Bu, genç bir aile kurmaya başladığı dönemde bile onu daha üst düzey rollere ve daha fazla sorumluluğa itti.

Benim gibi Wiens de artık aşırı çalışma eğiliminin izini çocukluktan aldığı derslere kadar sürüyor. Yıllarca ikimiz de koruma önlemleri aldık ve değişmek için mücadele ettik.

   -2011 yılında Wiens’te kan basıncı değeri 200/110 olarak alındı; bu, organ hasarı, yetmezlik ve hatta ölümle bağlantılı hipertansif bir acil duruma işaret ediyordu. Doktoru hemen ilaç tedavisi ve yatak istirahati reçete etti ve eğer baş ağrısı hissederse acile başvurması konusunda onu uyardı.

Wiens kendine rağmen rahatladı: sonunda uyumak için bir bahanesi vardı. O zamandan beri, insanların kendilerini tükenmişlikten korumalarına ve hatta kalıcı bir “bağışıklık” geliştirmelerine yardımcı olma misyonunda olduğunu söyledi.

Sağlık durumuyla ilgili acil durumu, kısmen mücadele etmekten duyduğu utanç nedeniyle “inanılmaz derecede acı vericiydi”.

–     Wiens:

  “Yapmak istediğim son şey kimseyi hayal kırıklığına uğratmak ya da kendimi hayal kırıklığına uğratmaktı.. Bulunduğum yere gelmek için gerçekten çok çalıştım. Sağlığım nedeniyle her şeyden vazgeçmek çok korkutucuydu.”

Ancak bu onun kişisel ve mesleki yaşamında bir hesaplaşmaya yol açtı. Wiens, işi sayesinde duygusal zekaya ilişkin o zamanlar yeni ortaya çıkan araştırmalarla karşılaştı ve bunun tükenmişlik direnciyle ilişkisini fark etti. 2013 yılında konuyu tam zamanlı incelemek için danışmanlıktan vazgeçti.

Her ne kadar bu terim o zamandan bu yana yaygın olarak kullanılmış olsa da, tükenmişlik, Dünya Sağlık Örgütü tarafından kronik işyeri stresinden kaynaklandığı kabul edilen mesleki bir olgudur.

Kişinin işiyle ilgili bitkinlik, olumsuzluk veya şüphecilik duyguları ve azalan verimlilik ile karakterize edilir; ancak herkes eşit derecede duyarlı değildir.

‘Farklı değerler, geçmiş deneyimler, kişilik özellikleri ve mizaçlar’, hepsi stres altında nasıl davranacağımızı belirleyen faktörlerdir. 

Wiens’in 35 büyük hastanedeki baş sağlık görevlileriyle yaptığı çalışmada, hastaların %69’u şiddetli, çok şiddetli veya “mümkün olan en kötü” stres seviyelerini bildirdi. Ancak tükenmişlik belirtileri göstermediler, hatta buna doğru gidiyor gibi görünüyorlar.

Aynı model, Wiens’in yüksek stresli mesleklerden yüzlerce kişiyle görüşerek daha fazla araştırma yaptığında da ortaya çıktı; bu, bazılarının “tükenmişlik bağışıklığı” olarak adlandırdığı şeye sahip olma ihtimalinin heyecan verici olduğunu ortaya koydu.

Wiens’in 30 finans uzmanıyla yaptığı ankette, içlerinden biri ona işlerini sevdiklerini ve her gün enerjik uyandıklarını söyledi.

–    Bir diğeri kırılma noktasındaydı ve şu yorumu yaptı: “Bunu daha fazla yapamam.”

 Wiens, bu iki kişinin aynı ofisin aynı bölümünde çalıştığını, bir yöneticiyi paylaştığını ve neredeyse aynı iş yüklerine sahip olduklarını öğrendiğinde şok oldu.

–    Wiens: