Çocukların kötü haberleri işlemesine ve sağlıklı medya alışkanlıkları geliştirmesine yardımcı olmak için terapistler, medya uzmanları ve gazetecilerle görüştük..

‘Ebeveynlerin çocuklarıyla erken yaşta konuşmaya başlamaları ve yaşlarına uygun bilgileri paylaşmaları en iyisidir.’

Sağcı yorumcu Charlie Kirk geçen ay öldürüldüğünde, vurulma anının görüntüleri sosyal medyada hızla yayıldı. Günümüzde akıllı telefonu olan herkes, korkunç video ve görsellerin yanı sıra bir sürü yanlış bilgiye de erişebiliyor. Bazı uzmanlar akıllı telefonların çocukların ve gençlerin ruh sağlığı üzerindeki potansiyel zararları konusunda alarma geçse de, gerçek şu ki çoğu gencin hâlâ telefonlara erişimi var ve bu telefonlardan gelen rahatsız edici içerikler de cabası.

Çocuklarla rahatsız edici içerik ve haberler hakkında nasıl konuşulacağı, bu konuşmalara hangi yaşta başlanması gerektiği ve nelerden kaçınılması gerektiği konusunda yedi uzmanla görüştük

– Uzman Paneli:

1. The Golden Hour bülteninin yayıncısı ve gazeteci Anya Kamenetz

2. Massachusetts Genel Hastanesi’ndeki Clay Genç Sağlıklı Zihinler Merkezi’nin psikiyatristi ve yönetici direktörü Dr. Eugene Beresin

3. Kent State Üniversitesi’nde medya ve gazetecilik yardımcı doçenti Tara Conley

4. Tori Cordiano, PhD, Ohio merkezli lisanslı klinik psikolog

5. Common Sense Media’nın içerik sorumlusu Jill Murphy

6. Ashley Rogers Berner, Johns Hopkins Üniversitesi’nde profesör

7. Daha İyi Vatandaşlar İnşa Etme kitabının yazarı Holly Korbey

İster kamuya açık bir suikast, ister bir okul saldırısı , isterse iklimle ilgili bir felaket olsun, çocuklarla kötü haberler hakkında konuşmanın en iyi yolu nedir ?

– Anya Kamenetz: 

Öncelikle, zaten ne bildiklerini veya duyduklarını öğrenin. Çocuklar okulda bir şeyler duyuyor ve sosyal medyada bazı kesitler görüyor, bu yüzden ne duyduklarını bilmeniz önemli. Bazı net bilgilerle yanlış anlamaları giderebilirsiniz. Dengeli bilgi tüketimini modellemek için birlikte internette araştırma yapın. Bazı temel bilgileri doldurduktan sonra, soruları olup olmadığını sorun. Ardından, bu konuda ne hissettiklerini sorun.

– Eugene Beresin: 

Her yaştan çocuğun üç endişesi vardır: Güvende miyim? Bana iyi bakıyor musunuz? Bu hayatımı nasıl etkileyecek?

Bu yüzden endişelendikleri şeyleri sormalı, dinlemeli, duygularını onaylamalı ve sorularını yanıtlamaya hazır olmalısınız.

– Tara Conley: 

Üzücü haberler olduğunda çocuklarla iletişim kanalları oluşturmanın pratik yolları var. Örneğin, bir aile grubu sohbeti oluşturmayı düşünün. Gençlerin sıkı sıkıya bağlı bir grubun parçası hissedebilecekleri çevrimiçi ve çevrimdışı alanlar yaratın.

Charlie Kirk’ün vurulması gibi şiddet içerikli konular hakkında çocuklarla konuşmanın en iyi yolları nelerdir?

– Tori Cordiano: 

Şahsen, neye baktıklarının farkında bile olmadan [Kirk’ün vurulma videosuna] rastlayan ve gerçekten şok olan birçok genç tanıyorum. Özellikle küçük çocuklarda, “Anne babama bile söyleyemem çünkü en başta görmemem gerekiyordu.” hissi olabilir.

Güvendikleri bir yetişkinle bu konu hakkında konuşabilmeleri önemli. Şöyle diyebilirsiniz: “Gerçekten neye baktığınızı bilmiyor olabilirsiniz veya belki de onu aradınız ve bu anlaşılabilir bir durum çünkü neler olup bittiğini bilmek istediniz. Bildiğimiz şey şu ki, bu tür video ve görüntüleri aramaya devam etmek istemiyoruz çünkü beynimiz üzerinde kalıcı bir etkileri var.”

– Ashley Rogers Berner: 

Çocuklar bir suikast veya diğer siyasi şiddet eylemleri duyduklarında, onlara karşı dürüst olmak önemlidir. Ebeveynler, anlaşmazlıkları barışçıl ve şiddete başvurmadan ele almamız gerektiği gibi demokrasi kurallarını pekiştirebilirler. Çocuklarına, hükümetin görevinin şiddet içeren davranışlarda bulunanları bulup sorumlu tutmak olduğunu ve bu tür şiddetin nadir olduğunu anlatabilirler.

Çocukların yanlış bilgilerle başa çıkmasına nasıl yardımcı olursunuz?

– Holly Korbey: 

Ebeveynlerin, çocukların telefon sahibi olduklarında dünyanın en kötü olaylarına sürekli maruz kaldıklarını ve neredeyse anında TikTok ve Instagram’da olup bitenlerin gerçeklerinin çarpıtıldığını anlamaları gerekiyor. Dahası, siyasi liderler “Haberlere güvenmeyin” dedikleri için insanlar çok şaşkın.

Bir ebeveynin görevi, “Hadi gerçekleri bir gözden geçirelim. Gerçekten korkutucu bir şey duyduysanız, bir gazetecilik kuruluşuna gidin ve bunun doğru olup olmadığına bakın.” demek olabilir.

– Cordiano: 

Çocuklar telefonlara ilgi duyuyor çünkü akranlarıyla iletişim kurmanın ve dünyayı öğrenmenin önemli bir yolu. Bence bunu bir kenara atmak akıllıca değil. Bunun yerine, teknoloji kullanımıyla ilgili olarak küçük yaştan itibaren geliştirmelerini istediğimiz alışkanlıkları düşünmeliyiz: Cihazlarını nerede, ne zaman, ne kadar süreyle kullandıkları ve neye eriştikleri.

Bunun herkese uyan tek bir yaklaşım olduğunu düşünmüyorum, ancak genellikle daha fazla kısıtlamayla (sosyal medya dahil daha az uygulama ve daha sıkı zaman sınırlamaları) başlamak, çocukların telefon veya tablete ilk kez eriştiği zamanlarda faydalı olabilir. Tüm çocuklar için, cihazları gece boyunca yatak odalarında tutmaktan kaçınmak veya daha küçük çocuklar için cihazlarını kapalı kapılar ardında kullanmaktan kaçınmak faydalıdır. Bu konuda kaynak arayan ailelere sıklıkla Common Sense Media’yı öneririm .

– Conley: 

Çocuklara ve gençlere erken yaşta eleştirel medya okuryazarlığı becerileri aşılamak, medyanın ve teknolojilerin sosyal davranışları ve sosyal yaşamı nasıl etkilediğini anlamalarına yardımcı olmak çok önemlidir, diyor Conley. Ebeveynlere/bakıcılara şu adreste bazı ipuçları veriyorum: Korkutucu Haber Tüketen Çocukları Destekleyen Yetişkinler İçin İpuçları . Amerikan Pediatri Akademisi ayrıca Aile Medya Planı Nasıl Yapılır konusunda da bilgi sağlıyor.

Siyasetimizde çok fazla nefret ve kutuplaşma var. Bu tartışmaları nasıl ele alıyorsunuz?

– Korbey: 

Çocuklarıma [hiçbir konunun] yasak olmadığını söylüyorum. Tartışmalı konulara maruz kalan ve bunlar hakkında konuşmalarına izin verilen öğrenciler, daha sonra siyasi olarak daha aktif hale geliyorlar. Yemek masasında tartışıyoruz. Bence bu iyi bir şey.

– Jill Murphy: 

Çocuklar ve gençler bolca soru soracak ve bu aynı zamanda siyasi veya kültürel bir konu hakkında daha derin bir sohbetin de başlangıcı olabilir. Ebeveynler, çocuklarının nelere ilgi duyduğunu ve neleri merak ettiğini dinlerken, onlara değerlerini ve bakış açılarını hatırlatmalıdır.

Ebeveynler ve bakıcılar çocuklarla haberler hakkında konuşurken nelerden kaçınmalı?

– Kamentz: 

Arka planda televizyon haberlerini dinlemekten kaçının. Bunu söylemekten nefret ediyorum çünkü eskiden NPR’de çalışıyordum ve onu arka koltuktan dinleyerek büyüdüm, ancak gelişen hikayeye bağlı olarak, bu maruziyeti de sınırlamak isteyebilirsiniz. Çocuklarınızın yaşına bağlı olarak, sormadıkları sürece çok fazla bilgi vermek zorunda değilsiniz. Çocuklar bilgiyi kendi hızlarında alırlar ve çok çeşitli gelişimsel ihtiyaçları vardır.

– Conley: 

Her şeyi bildiğimizi ve üzücü haberleri açıklayabileceğimizi iddia etmekten kaçınmak muhtemelen en iyisidir. Çocuklar bunu anlayabilir. Onlara kibir değil, alçakgönüllülük borçluyuz.

Çocuklarınız iklim değişikliği, okul saldırıları, göçmen baskınları ve polis şiddeti gibi kendi güvenlikleri için çok gerçek riskler konusunda endişe duyduklarında onları nasıl rahatlatırsınız ?

– Conley: 

Üniversitedeydim, 11 Eylül’den Katrina Kasırgası’na, BP petrol sızıntısından Büyük Buhran’a kadar dünyada çok şey oluyordu. O dönemde ve vefat etmeden önce babam bana mektuplar yazdı. Bazen bana yol gösterir, bazen de sadece cesaret verici düşünceler beslerdi. Mektupları hâlâ bende. Ortak insanlığımızı hatırlamaya ihtiyacım olduğunda onları okurum.

Bu nedenle, ebeveynler ve eğitimcilerle konuşurken pratik bir mektup yazma etkinliği öneriyorum . Hayatınızdaki genç birine sadece bir mektup yazmak bile çok faydalı olabilir.

– Cordiano: 

Bir okul saldırısı olduğunda, onları daha fazla üzmek bizim işimiz değil. Tek istediğimiz, okuldaki güvenlik tatbikatlarını ciddiye almaları ve okuldan aldığımız tavsiyelere kulak vermeleri.

Ebeveyn olarak, haberden korktuğunuzda veya üzüldüğünüzde çocuklarınızı nasıl rahatlatırsınız?

– Kamentz: 

Önce kendi oksijen maskenizi takın ve endişelerinizi paylaşabileceğiniz destekleyici yetişkinlerin olduğundan emin olun. Yatmadan önce kötü haber içerikli sayfalara bakmaktan kaçınarak ve aile rutinlerinizi habersiz bir alan olarak sürdürerek sağlıklı haber tüketimine örnek olun.

– Conley: 

Gençleri ve yetişkinleri sadece yardımcı bulmaya değil (Bay Fred Rogers’a selamlar), aynı zamanda yardım etmeye de teşvik ediyorum . Son araştırmalar , örneğin gönüllülük yoluyla destek vermenin, hepimizin sürekli stres yaratan durumlarla başa çıkmamıza ve daha iyi başa çıkmamıza yardımcı olduğunu gösteriyor. Başkalarına yardım ettiğimizde kendimizi daha iyi hissediyoruz.

Bu konuşmalara başlamak için en iyi yaş ne zamandır?

– Murphy: 

Çocuklar ve gençler haberlere hızla maruz kalıyor ve genellikle olayları sosyal medya fenomenlerinden duyuyorlar. Bu nedenle, ebeveynlerin çocuklarıyla erken yaşta konuşmaya başlamaları ve yaşlarına uygun bilgiler paylaşmaları en iyisidir.

– Kamentz: 

Gerçek şu ki, her zaman seçim yapmıyoruz. Üç yaşındaki çocuğuma küresel bir pandemi nedeniyle okulun kapalı olduğunu, maske takması gerektiğini ve süpermarkete giremeyeceğini açıklamak zorunda kalmak istemedim ama olan oldu ve bugün sekiz yaşında mutlu ve sağlıklı bir çocuğum var.