İnsan katılımcılar ve hayvan modelleri ile yapılan yenilikçi deneysel yaklaşımlar, korku ve stresin beyin üzerindeki etkilerine işaret ediyor ve bu etkileri iyileştirmenin yollarını öneriyor.

–  Korku ve kaygı, bazı uyaranlara verilen normal, sağlıklı duygusal tepkilerdir; ancak bunların sağlıksız hale geldiği ve işlevlerimizi yerine getirme yeteneğimize müdahale ettiği zamanlar da vardır..

Kronik stres ve işlevsel olmayan korku öğrenme (temelde yatan fobiler gibi) milyonlarca insanı etkilemektedir..

-Sanal gerçeklik deneyleri ve hayvan modelleri ile yapılan araştırmalar, korkunun nasıl öğrenilip unutulabileceğinin yanı sıra kronik stresin beyin bağlantısını ve davranışını nasıl değiştirdiğinin anlaşılmasına katkıda bulunuyor.

Yeni bulgular şunu gösteriyor:

• Savunma amaçlı vücut hareketleriyle sanal gerçeklik tehdidine karşı mücadele etmek korkuyu hafifletebilir ( Ai Koizumi, Sony Computer Science Laboratories )
• Amigdalaya gönderilen oksitosin sinyali, sıçanlarda sosyal desteğin korku azaltıcı etkilerinde çok önemli bir rol oynuyor ( Ron Stoop, Lozan Üniversitesi )
• Sanal gerçeklik uçuş deneyimi, katılımcıların yükseklik korkularını unutmalarına yardımcı oluyor ( Masahiko Haruno, NICT ve Osaka Üniversitesi )
• Kronik stres, farelerde adaptif karar verme ve alışkanlık oluşumunun altında yatan beyin devrelerini bozar ( Kate Wassum, California Üniversitesi, Los Angeles )
• Retrosplenial korteks olarak adlandırılan beyin bölgesi, çocukluktaki amneziden kalıcı yetişkin hafızasına gelişimsel geçişi açıklamanın anahtarı olabilir ( Laura DeNardo, California Üniversitesi, Los Angeles )

–   Maryland Üniversitesi Maryland Nörogörüntüleme Merkezi direktörü ve psikoloji profesörü Luiz Pessoa:

“Birçok insan aşırı korku ve kronik stresin zihinsel ve fiziksel sağlık etkileriyle mücadele ediyor..Bugün sunulan bulgular, korku ve stresin beyni nasıl etkilediğine ışık tutuyor ve işlevsiz korkuları öğrenmenin yeni yollarını öneriyor.”

♦ Korku, Stres, Kaygı 

• Sanal gerçeklik deneyimleri, korku ve fobileri araştırmak ve tedavi etmek için yeni bir yol olarak ortaya çıkıyor.

• Kemirgenler üzerinde yapılan araştırmalar, stres, korku anıları ve alışkanlık oluşumuyla ilişkili davranışların altında yatan beyin devrelerini ortaya koyuyor.

Eylem halindeki korku: Korku Vücut hareketleri yoluyla koşullandırma ve hafifletme

• Sanal gerçeklik deneylerinde araştırmacılar, insanların sanal bir avatarın kendilerine “vurabileceğini” öğrendikten sonra belirli vücut hareket modelleri geliştirdiklerini gösteriyor.
• Katılımcıları sanal bir 3 boyutlu alanda şiddet uygulayan yabancıya karşı fiziksel olarak savaşmaları için eğitmek, 24 saat sonra test edildiğinde yabancıya verilen korku tepkilerini azalttı.
• Sonuçlar, korku hafızası fonksiyonlarında vücut hareketlerinin rolünü vurgulamakta ve fiziksel hareket yoluyla korku ve travmatik anılara yönelik müdahalelerin iyileştirilmesi potansiyelini ortaya koymaktadır.

♦ Sosyal tamponlama, merkezi amigdala “tampon nöronları”nın oksitosin alımı yoluyla korkuyu güvenlik kodlamasına dönüştürür

• Bir arkadaş veya yurttaş biçimindeki sosyal destek, insanlarda ve sıçanlarda anında ve uzun vadeli stres ve kaygıyı azaltabilir; bu, korkunun sosyal tamponlanması olarak adlandırılan bir etkiye sahiptir.
• Fareler bir sesten korkmak üzere eğitildikten sonra, yakınlarda başka bir fare olduğunda daha az korku gösterdiler. Bu sakinleştirici etki, diğer fare çıkarıldığında bile devam etti.
• Araştırmacılar, korkunun hem akut hem de uzun vadeli sosyal tamponlanmasının, hipotalamustan beynin korkuyla ilgili bir bölgesi olan merkezi amigdalaya oksitosin sinyali gönderilmesini gerektirdiğini buldu.
• Oksitosin, korku veren uyaranlara yeniden maruz kalma sırasında “korku kodlayan” hücrelere karşı tampon görevi görebilir.

♦ VR’da aktif uçuş deneyimi ile yükseklik korkusunun model tabanlı yok edilmesi

• Araştırmacılar, yükseklik korkusu olan katılımcıların, aktif bir sanal gerçeklik uçuş deneyiminden sonra daha düşük fiziksel korku sinyalleri gösterip göstermeyeceğini test etti.
• Sanal gerçeklik uçuş deneyiminde denekler, kendilerini bir şehrin üzerinde uçarken gösteren bir videoyu kontrol edebildiler. Kontrol denekleri, hareketi kontrol etmeden uçuşu görüntüledi.
• Sanal uçuş deneyimine katıldıktan sonra katılımcılar, sanal gerçeklikte bir tahta üzerinde yürümeleri istendiğinde daha düşük bir korku tepkisi gösterdiler.
• Bu bulgular, yükseklik korkusu ve diğer fobilerin sanal gerçeklik deneyimleriyle tedavi edilmesi için bir yol sunabilir.

Amigdala-striatal yolların karşıtlığı, kronik stresin alışkanlık oluşumunu teşvik etmesini sağlar

• Kronik stres birçok psikiyatrik duruma katkıda bulunan bir faktördür ve aynı zamanda potansiyel olarak uyumsuz alışkanlıklar da dahil olmak üzere alışkanlıkları teşvik eder.
• Araştırmacılar farelerde kronik stresin erken alışkanlık oluşumuna yol açtığını gösterdi.
• Stresle ilgili bir beyin bölgesi olan amigdala, hedefe yönelik davranışlarla ilgili bir beyin bölgesi olan dorsomedial striatuma doğrudan bağlanır. Stres, esnek hedefe yönelik davranışları bozmak ve alışkanlık oluşumunu teşvik etmek için bu bağlantıları bozdu.
• Strese maruz kaldıktan sonra bu yollardaki yeniden dengelenen aktivite, normal, esnek, hedefe yönelik davranışları geri getirdi.
• Sonuçlar, kronik stresin, karar vermenin bozulmasına ve madde kullanım bozukluğu ve diğer zihinsel bozuklukları karakterize eden zararlı alışkanlıklara nasıl yol açabileceğine dair fikir vermektedir.

Geliştirme boyunca korku hafızası devrelerinin beyin çapında haritalanması

• Yaşamın erken dönemlerinde oluşan anıların hızla unutulduğu çocukluk çağı amnezisinin türler arasında yaygın olması, bunun beyin gelişiminin önemli bir özelliği olduğunu düşündürüyor.
• Araştırmacılar, farelerde çocukluk çağı korku anılarının amnezisinin altında yatan biyolojik mekanizmaları belirlemek için beyin çapında bir tarama gerçekleştirdi.
• Araştırmalar, retrosplenial korteks adı verilen beyin bölgesinin bebeklik döneminde hafıza ağlarıyla bağlantısının olmadığını, ancak yetişkinlerde önemli bir hafıza merkezi oluşturduğunu gösterdi.
• Sonuçlar, retrosplenial korteksin olgunlaşmasının, bebeklik amnezisinden kalıcı yetişkin hafızasına geçişi düzenleyen anahtar bir faktör olduğunu göstermektedir.